Ερέχθειον (Κουκάκι)

Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα"
21/06/1968

Αεροφωτογραφία 1969 από Γ.Υ.Σ.

Πηγή: Time Life, αριστερά.

Ημερ. λήψης: 18/09/2008, ο ομώνυμος δρόμος.

Σκίτσο

Πηγή: Bing maps, σημερινό ξενοδοχείο.

Ερεχθείου 26, (Γαργαρέττα), Θερινό.

Λειτούργησε από το 1957 - 1978. Έχει το όνομα του 

δρόμου. Ιδιοκτησία Αντώνη Χιωτίνη. Γκρεμίστηκε 

και είναι το πίσω μέρος του ξενοδοχείου Divani Palace.

ΕΡΕΧΘΕΙΟΝ

Αναμνήσεις

Ο Βασίλης απο Μακρυγιάννη θυμάται το Ερέχθειον τη δεκαετία 60. Ηταν αυτός και η οικογένεια του σταθεροί πελάτες. Κάθε Δεύτερα ελληνική κωμωδία, κάθε Τετάρτη ακατάλληλο και δεν πηγαίνανε, κάθε Παρασκευή περιπέτεια. Στο πίσω μέρος του κινηματογράφου ήταν η ταβέρνα του Παρθενώνα που μερικές φορές ερχόντουσαν ωραίες μυρουδιές απο τα παιδάκια. Στον δρόμο είχε μία κυρία που πωλούσε ξηρούς καρπούς. Πενήντα λεπτά το σακουλάκι με πασατέμπο και μία δραχμή με φυστίκι αράπικο. Τώρα στη θέση της ταβέρνας και του κινηματογράφου βρίσκεται το ξενοδοχείο Divani Palace.

Θυμάμαι το 1963 τη κωμωδία "Όλοι στο Μόντε Κάρλο" με τον Στιβ Μακ Κουίν. Το 1964 την ελληνική κωμωδάι "Μικροί και μεγάλοι έν δράσει". Το 1965 το γουέστερν "Φλεγόμενοι λόφοι". Το 1963 "Αντάρτες του Ειρηνικού" με ένα ναυαγό που προσπαθεί να επιβιώσει στο Β' παγκόσμιο πόλεμο εναντίον των Γιαπωνέζων. Τη περιπέτεια με τον Τόνι Κέρτις "Ο ιππότης του Βασιλέως". Τη κωμωδία "Ο κλέψας του κλέψαντος". Μία σπουδαία ιταλική σάτιρα. Τις κωμωδίες με το δίδυμο Τζέρι Λιούις, Ντιν Μάρτιν "Παναγιά μου δύο παιδιά", "Τρεις εβδομάδες ζωής". Την ελληνική κωμωδία του Τσιφόρου "Κορόιδο γαμπρέ" το 1962. Το 1965 τη κωμωδία "Και οι 14 ήταν υπέροχοι". Τη ταινία "Η Παναγία των Παρισίων" με Άντονι Κουίν ως Κουασιμόδο και Τζίνα Λολογμπριγκίταα ως Εσμεράλδα. Την ιστορική ταινία "Ιωάννα της Λωραίνης" με την Ίνγκριντ Μπεργκμαν. Το 1966 η ελληνική κωμωδία "Το πρόσωπο της ημέρας" με τον Κώστα Βουτσά. Με Αυλωνίτη και Σταυρίδη να κονταροχτυπιούνται για τη καρδιά της Μίρκας Καλατζοπούλου. Το πολεμικό "Σμυναρχία θανάτου" με τον Τζον Γουέιν. Το 1967 τη καλή γαλλική πολεμική κωμωδία "Ασύλληπτη απόδραση" με τον Λουί Ντε Φινές ως μάεστρο κα το Μπουρβίλ ως μπογιατζή που τους κυνηγάνε οι Γερμανοί. Το 1966 τη περιπεπέτεια "Η κόκκινη θύελλα" με τους Ρίτσαρντ Γουίντμαρκ, Σίντνεϊ Πουατιέ. Το 1967 την ελληνική κωμωδάι "Ο κόσμος τρελάθηκε" με τον Ντίνο Ηλιόπουλο. Το 1967 το προϊστορικό "1.000.000 χρόνια π.Χ." με τη Ράκελς Γουέλτς στο ξεκίνημα της. Το 1967 "Κάτι κουρασμένα παλικάρια¨με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα σε μία καλή κωμωδία. Το 1969 τις κωμωδίες της Ντίνσεϊ "Ένας τρελός τρελός πειρατής" και "Κατσαριδάκι αγάπη μου". Το 1973 το γουέστερν "Μπαντολέρο" με Τζέιμς Στιούαρτ, Ντιν Μάρτιν, Ράκελ Γουέλτς.


Απόσπασμα από yanniskontos.blogspot.gr 
Κατ’ αρχάς ο πατέρας μου, ο οποίος εργαζόταν ως δημοσιογράφος, ήταν φοβερά σινεφίλ. Μπορεί να έβλεπε και 3 ταινίες την ημέρα. Έφευγε από τα γραφεία της εφημερίδας, στο διάλειμμά του πήγαινε σινεμά, το βράδυ το ίδιο. Εγώ κι ο αδερφός μου, όταν τα Σαββατοκύριακα ήμαστε μαζί του, γιατί οι γονείς είχαν χωρίσει, πηγαίναμε σινεμά. Ούτε που θυμάμαι πόσες φορές έχω δει τις ταινίες του Σαρλό. Θυμάμαι ότι με είχε πάει να δω τον «Πολίτη Κέιν», όταν ήμουν 12-13 χρονών. Ο άλλος λόγος είναι πως, απέναντι από το σπίτι στο Κουκάκι, όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα, στην οδό Ερεχθείου, βρισκόταν ένα θερινό σινεμά, το «Ερέχθειο», και κάθε που άνοιγε η γιαγιά μου μας ανέβαζε στην ταράτσα, μας έφτιαχνε μια γαβάθα ντοματοσαλάτα, για να μείνει ήσυχη, κι εμείς βλέπαμε ταινίες. Εκείνη την εποχή της μόδας στα θερινά ήταν ο Βισκόντι. Δεν τον καταλαβαίναμε, αλλά κάτι πρέπει να συνέβη.


Απόσπασμα από catisart.gr
 Άξιζε και για τον περίπατο και για την ευρυχωρία του. Όμορφα καθίσματα, άνετα και… πολύ χαλίκι. Επί της Ερεχθείου 26. Λίγο πιο πάνω από την οδό Βεΐκου, στο Κουκάκι. Ξεκίνησε ως Β' προβολής, αργότερα ανέβηκε Α' - Β' και ίσα που ξεπέρασε την εικοσαετία (1957-1978). Όταν έκλεισε έγινε εκεί ένα μικρό γυμναστήριο για τους κατοίκους της περιοχής ενώ αργότερα εκεί χτίστηκε ένα πολύ μεγάλο ελληνικό ξενοδοχείο με είσοδο από την Παρθενώνος και με πλάτη στην Ερεχθείου.

Απόσπασμα από catisart.gr